TITLE
Antigonus Gonatas or Doson’s Pompe in Histiaia
DATE
230-220 BCE 
TEXT
The Packard Humanities Institute (see IG XI, 4, 1055, ll. 21-22 = IG 12.9 = Syll.³ 493; see also: SEG 46, 973). 

In corona laurea (1-4): 
[1] ὁ δῆμος 
[2] ὁ Ἱστιαέων 
[3]  Ἀθηνόδωρον 
[4] Πεισαγόρου. 
[5] οἱ ἄρχοντες εἶπαν προβουλεῦσαι τὴν βουλὴν εἰς 
[6] τὸν δῆμον· ἐπειδὴ Ἀθηνόδωρος Πεισαγόρου Ῥόδιος 
[7] εὔνους ὢν διατελεῖ τῶι δήμωι καὶ χρείας παρέχεται 
[8] ἰδίαι τε τῶν πολιτῶν ἀεὶ τῶι δεομένωι καὶ κοινῆι τῆι πό- 
[9] λει, καὶ τοῖς ἀποσταλεῖσι σιτώναις [ὑ]πὸ τῆς πόλεως 
[10] εἰς Δῆλον συνεπραγματεύθη πάντα προθύμως καὶ ἀρ- 
[11] γύριον ἄτοκον προεισήνεικεν, καὶ [π]αραίτιος ἐγένετο τοῦ 
[12] τὴν ταχίστην σιτωνήσαντας ἀπολυθῆναι, ἐπὶ πρόσθε 
[13] ποιούμενος τὸ πρὸς τὴμ πόλιν εὐχάριστον τοῦ ἰδίου λυ- 
[14] σιτελοῦς· ὅπως οὖν εἰδῶσι πάντες ὅτι ὁ δῆμος ὁ τῶν Ἱσ- 
[15] τιαιέων ἐπίσταται τιμᾶν τοὺς εὐεργετοῦντας αὑτόν, 
[16] καὶ πλείους ἀγωνισταὶ γίνωνται ὑπὲρ τῶν συμφερόντων 
[17] τῆι πόλει ὁρῶντες τοὺς ἀξίους τιμ[ω]μένους· ἀγαθῆι τύ- 
[18] χηι· δεδόχθαι τῶι δήμωι· ἐπαινέσαι Ἀθηνόδωρον Πεισαγόρου 
[19] Ῥόδιον ἐπὶ τῆι πρὸς τὴν πόλιν [ε]ὐ[ν]οίαι καὶ στεφανῶσαι θαλ- 
[20] λοῦ στεφάνωι ἀρετῆς ἕνεκεν καὶ εὐνοίας τῆς εἰς τὸν 
[21] δῆμον τὸν Ἱστιαιέων· ἀναγορεῦσαι δὲ τὸν στέφανον ἐν 
[22] τῆι πομπῆι τῶν Ἀντιγονείων, ἐπιμεληθῆναι δὲ τῆς ἀναγο- 
[23] ρεύσεως τὸν ἀγωνοθέτην· δοῦναι δὲ καὶ πολιτείαν αὐτῶι 
[24] καὶ ἐκγόνοις κατὰ τὸν νόμον καὶ πρόσοδον πρὸς τὴμ βουλὴν 
[25] [κ]αὶ τὸν δῆμον πρώτωι μετὰ τὰ ἱερά· ἀναγράψαι δὲ τὸ ψήφισμα 
[26] [ε]ἰς στήλην λιθίνην καὶ ἀναθεῖναι παρά τε ἡμῖν εἰς τὸ ἱερὸν 
[27] [τ]οῦ Διονύσου καὶ ἐν Δήλωι εἰς τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλ[λ]ωνος, 
[28] τόπον αἰτησαμένους τὸ κοινὸν Δηλίων· τὸ δὲ ἀνάλω- 
[29] [μ]α τὸ γενόμενον εἰς τὴν ἀναγραφὴν [δ]οῦν[α]ι τὸν τα- 
[30] μίαν τὸν προστατεύοντα. 
TRANSLATION
Durrbach 1921, no. 50. 

Le peuple des Histiéens (couronne) Athénodoros fils de Peisagoras. 
 
Suivant le rapport des magistrats, le Conseil propose à l’assemblée du peuple la résolution que voici : Attendu qu’ Athénodoros fils de Peisagoras, de Rhodes, ne cesse de témoigner son dévouement au peuple et rend des services tant à chacun des particuliers qui ont recours à lui qu’à la ville tout entière ; qu’il a prêté son concours le plus dévoué aux commissaires pour un achat de blé envoyés par la ville à Délos et leur a fait des avances d’argent sans intérêts; et qu’ainsi il leur a permis, faisant passer le bien de la ville avant ses avantages personnels, de s’acquitter au plus vite de leur mission ; ‘le peuple des Histiéens décerne à Athénodoros l’éloge et la couronne ; proclamation en sera faite à la procession des Antigoneia ; il recevra en outre le droit de cité, pour lui et ses descendants ; le décret sera exposé en double exemplaire, à Histiée dans le sanctuaire de Dionysos, et à Délos dans celui d’ Apollon’. Ce décret est suivi d’un décret de Délos qui accorde l’emplacement demandé pour l’exposition de la stèle.  
BIBLIOGRAPHY
Bömmer (1952). RE, s.v. Pompa. Herrscher, Vol. XXI.2, p. 1963, n. 269. 

Chaniotis, A., Pleket, H.W., Stroud, R.S. and Strubbe, J.H.M., eds., (1999). Supplementum Epigraphicum Graecum. 46, 973. Amsterdam. 

Durrbach, F. (1921). Choix d’inscriptions de Delos. Paris, no. 50.
  
Knoepfler, D. (1995). “Les relations des cités eubéennes avec Antigone Gonatas et la chronologie delphique au début de l’époque étolienne”. Bulletin de Correspondance Hellénique 119(1): 137-159.
 
Scott, K. (1928). “The Deification of Demetrius Poliorcetes: Part I”. The American Journal of Philology 49(2): 137-166 (142).  

Shear, T. L. (1978). Kallias of Sphettos and the Revolt of Athens in 286 B. C. Princeton, N.J.: American School of Classical Studies at Athens, 30. 

Sheedy, K. A. (1996). “The Origins of the Second Nesiotic League and the Defence of Kythnos”. Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte 45(4): 423-449. 

Ziebarth, E. (2010). Die Geschichte der Piraten im alten Griechenland. Hamburg: Salzwasser, 87.